طراحی کمک فنر خودرو

کمک فنر یا جاذب ضربه (Shock Absorber) یک قطعه مکانیکی است که در نزدیکی چرخ های خودرو نصب می شود و وظیفه دارد که نوسانات ایجاد شده در فنر خودرو را کنترل و در نهایت میرا کند. میزان حرکت فنر و ارتعاشات وارده به کمک فنر را می توان عامل اصلی افزایش یا کاهش عمر کمک دانست.

فنرها و کمک‌فنرها که اجزایی جدا نشدنی هستند، از اعضای مستقل سیستم تعلیق به‌شمار می‌روند. وظیفه و کارایی کمک فنر و فنر خودرو در تلفیق با یکدیگر تکمیل شده و به‌تنهایی هیچ کارایی خاصی ندارند. این دو در کنار هم، ارتعاشات ناشی از حرکت خودرو در مسیرهای ناهموار را جذب می‌کنند و مانع از انتقال آن‌ها به کابین می‌شوند.

کمک فنر در نزدیکی هر چرخ نصب می‌شود. طول این وسیله‌ مکانیکی که در واقع وظیفه‌ میرا کردن نوسانات فنر خودرو را برعهده دارد بر اثر تحریکات و حرکات فنر کوتاه و بلند می‌شود. این کار منجر به تبدیل انرژی حرکتی ناشی از رها شدن انرژی پتانسیل فنر به انرژی گرمایی و تخلیه‌ آن می‌شود. اگر انرژی فنرها تخلیه نشود خودرو با شدت زیاد دچار نوسان‌های رفت و برگشتی خواهد شد. یک سر کمک‌فنر به شاسی و سر دیگر آن به طبق یا اکسل اتومبیل متصل است. این قطعه به‌صورت موازی با فنر در سیستم تعلیق قرار می‌گیرد و هنگام انقباض فنر با آن جمع شده اما هنگام برگشت در برابر نیروی فنر مقاومت کرده و با کندی باز می‌شود.

بر این اساس وظایف کمک فنر را به این صورت می‌توان لیست کرد؛

• جلوگیری از جهش چرخ خودرو در ناهمواری‌ها
• ممانعت از انحراف و کج شدن خودرو در پیچ‌های تند
• جلوگیری از کله زدن خودرو و تکان شدید رو به جلوی آن هنگام ترمز‌های ناگهانی
• پیشگیری از پایین آمدن عقب خودرو در هنگام شتابگیری