طراحی بافت های الیاف

طرح منسوجات بافته شده از عمل بافندگی نشأت می‌گیرد که با در هم تنیدن نخ عمودی (تار) و نخ افقی (پود)، اغلب در زوایای قائم، پارچه تولید می‌کند.طرح‌های منسوجات بافته شده توسط انواع مختلف بافندگی ایجاد می‌شوند و در حال حاضر عمدتاً با استفاده از ماشین بافندگی ژاکاردی مکانیزه یا کامپیوتری تولید می‌شوند. طرح‌های درون بافت با استفاده از انواع نخ‌ها، با استفاده از تنوع در بافت، اندازه و رنگ برای ساختار پارچه‌ای طرح دار یا تک رنگ ایجاد می‌شوند. طیف وسیعی از انواع نخ در دسترس طراح است که شامل الیاف پنبه ای، پارچه جناغی، کتان و مصنوعی می شود، اما به آنها محدود نمی شود. به منظور تولید پارچه بافته شده، طراح ابتدا دنباله نخ کشی را که به طور سنتی بر روی کاغذ گراف که به عنوان کاغذ نقطه ای شناخته می شود، ترسیم و تجسم می کند.

طراح همچنین ساختار بافتی را انتخاب خواهد کرد که بر طراحی زیبایی شناسی که تولید خواهد شد، حاکم است. متداول ترین فرآیند یک بافت ساده است که در آن نخ ها به صورت متناوب و محکم در هم می آمیزند و پارچه ای چند منظوره قوی و انعطاف‌پذیر تولید می کنند. در بافت‌های جناغی که متداول است، از خطوط مورب استفاده می‌شود که با شناور کردن تار یا پود به چپ یا راست ایجاد می‌شوند.این فرآیند پارچه نرم تری ایجاد می کند که مورد علاقه طراحان صنایع طراحی مد و لباس است. سبک‌های متداول و قابل تشخیص جناغی شامل الگوهایی مانند استخوان سگ یا شاه ماهی است.

فراتر از ساختار بافت، رنگ یکی دیگر از جنبه های غالب بر طراحی پارچه بافته است. به طور معمول، طراحان دو یا چند رنگ متضاد را انتخاب می کنند که بر اساس دنباله نخ انتخاب شده توسط طراح، به الگوهای بافته می شود. رنگ نیز به اندازه نخ بستگی دارد: نخ های ظریف پارچه ای تولید می کنند که ممکن است با دریافت نور از زوایای مختلف رنگ تغییر کند، در حالی که نخ های بزرگتر معمولاً سطح تک رنگ تری تولید می کنند.